Wie zijn de mensen op de achtergrond? Wie is die persoon die je spreekt aan de telefoon? Wie zijn de vrijwilligers? We stellen ons aan je voor.
Wie zijn de mensen op de achtergrond? Wie is die persoon die je spreekt aan de telefoon? Wie zijn de vrijwilligers? We stellen ons aan je voor.
Saraï Friso – Rasimoen is de vrijwilligerscoördinator van Y Camps. Ze werft nieuwe vrijwilligers, coördineert de trainingsweekenden en zorgt ervoor dat alle vrijwilligers op hun best zijn.
Ik ben Saraï en ik ben sinds mei 2022 coördinator van de vrijwilligers van Y Camps.
Mijn opleidingsachtergrond is Social Work. Ik heb lang in de hulpverlening gewerkt met verschillende doelgroepen en problematieken.
Ik hou van mensen, organiseren en creativiteit, dat kan ik allemaal kwijt in deze functie. Ik heb 11 jaar lang zelf kampen georganiseerd en geleid voor tieners en jongeren in mijn woonplaats en dat vond ik geweldig! Vanuit die ervaring wil ik graag andere mensen enthousiast maken om ook met een kamp mee te gaan. Ik vind het belangrijk dat elk kind op kamp kan met leeftijdsgenoten. Zij worden daar gezien, geliefd en gehoord. Op kamp maak je onvergetelijke herinneringen en wellicht ook vrienden en daar wil ik aan meebouwen.
De vrijwilligers die de kampen leiden hebben een groot hart, passie voor de kinderen of tieners en zorgen dat de kampen passen bij de doelgroep. Elk kamp is een feestje!
Ik zie uit naar de komende jaren.
Christa de Jong is waarschijnlijk de eerste persoon waarmee je contact hebt als je ons mailt. Zij verzorgt de deelnemersadministratie, doet de fondsenwerving en marketing.
Zoals elk kind keek ook ik ieder jaar weer uit naar de zomervakantie. Met mijn ouders en broers in een volgepakte auto op weg naar de camping in Frankrijk, Italië of Oostenrijk. Lange dagen buiten spelen, zwemmen en wandelen. Ook werden er elk jaar weer nieuwe vakantievriendinnen gemaakt, waar na de zomer nog lang mee geschreven werd.
Zo’n mooie tijd en zulke fijne en waardevolle herinneringen gun ik elk kind. Even in een andere omgeving, nieuwe vrienden maken en de hele dag onbezorgd spelen en plezier hebben.
Dit is een van de redenen dat ik met zo veel plezier bij Y Camps werk. Want niet ieder kind heeft de mogelijkheid op vakantie te gaan en soms heb je een beetje meer hulp en begeleiding nodig. Dat Y Camps dit biedt, vind ik geweldig en ik hoop dan ook dat we de komende jaren nog heel veel kinderen een leuke vakantie en mooie herinneringen kunnen geven.
In 2018 ben ik begonnen bij Y Camps en ik heb sindsdien vier kampen begeleid, voornamelijk voor vluchtelingenkinderen in alle leeftijden. Doordat ik tijdens stages in contact was gekomen met vluchtelingen wilde ik me graag inzetten om vluchtelingenkinderen een fijne vakantieweek te geven. Tijdens de vakantieweek leer je ontzettend veel nieuwe vaardigheden en bouw je hecht contact op met de andere stafleden. Bij Y Camps heb je als team veel vrijheid in hoe je de vakantieweek gaat indelen en kan je met ieders ideeën een afwisselend programma maken. Tijdens de kampen kunnen de kinderen echt even kind zijn; spelen in de speeltuin, meedansen tijdens de disco en oneindig kletsen tijdens het eten. Het meest bijzondere vind ik dat alle culturen en geloven vaak zonder moeite met elkaar samengaan tijdens het kamp, terwijl er soms wel kinderen uit 12 verschillende landen mee gaan.
Een moment dat me is bijgebleven is toen een achtjarig Turks meisje uit mijn groep haar eerste nacht had gehad op het kamp en daarvoor nog nooit een nacht zonder haar ouders had geslapen. De volgende ochtend was ze zo trots en riep ze blij dat ze nu eindelijk een keertje bij een vriendinnetje durfde te logeren. Tijdens de kampweek ga je inzien hoe belangrijk dit soort dingen zijn voor kinderen en hoe fijn het is dat ze na de zomervakantie ook kunnen vertellen dat ze op vakantie zijn geweest. Aan het einde van de vakantieweek schrijf ik altijd een persoonlijk berichtje achterop de groepsfoto voor ieder kind. Het is altijd heel bijzonder om te zien hoe er een grote glimlach op hun gezicht verschijnt als ze de tekst lezen. De kampweken zijn intensief, maar ik denk er met een ontzettend goed en blij gevoel aan terug. Op naar kamp nummer vijf!
Twee jaar geleden kwam ik binnenwandelen bij Y Camps.
Mijn eerste kamp was met vluchtelingkinderen: ‘Outdoor Activity”. Ik wilde graag mijn kennis verbreden over deze doelgroep en vooral ervaring opdoen over het sociale aspect. Het bracht me ook veel zelfreflectie. Het kamp leerde me hoe ik omga met bepaalde situaties en wat mijn sterktes en zwaktes zijn.
Ik had nooit verwacht dat ik zoveel zou leren, en ook hoe leuk het is! Ik was verbaasd over de samenwerking, de dynamiek en de sfeer. Ik vond het bijzonder hoe goed de kinderen met elkaar omgingen en hoe erg ze straalden. Dit maakte mij enorm blij.
Vooral de dag dat we naar een strandje gingen; dat was een leuke dag. Iedereen ging zwemmen, balspellen spelen of rondjes lopen en gezellig kletsen. Het was heel fijn en rustgevend en iedereen voelde zich op zijn of haar gemak. De groepsfoto die we toen hebben gemaakt heb ik nog steeds als achtergrond op mijn laptop, zodat ik er elke dag aan wordt herinnerd waarom ik dit doe en wat ik wil voor de rest van mijn leven.
Ik heb mijn passie gevonden door Y Camps!
Op kamp gaan is het mooiste wat er is. Daar kijk je al het hele jaar naar uit, naar die ene week. En daar mogen wij dan ons steentje aan bijdragen. Zo ben ik – Lodewijk, in mijn dagelijks werk muziekdocent in het voortgezet onderwijs – 8 jaar geleden begonnen als vrijwilliger bij Y Camps. Om samen met een stafteam een onvergetelijke week te maken voor die kinderen die normaal gesproken opvallen in een groep, of die juist hun best doen om niet op te vallen. Kinderen die soms niet begrepen worden, of zelf nog leren zichzelf te begrijpen. Inmiddels doe ik heel andere dingen voor Y Camps: ik geef trainingen aan nieuwe en ervaren vrijwilligers, ik denk in de stuurgroep mee over de dichtbije en verre toekomst van ons belangrijke werk en ik draai als coach en mentor mee bij zomerkampen. Maar nog altijd staat dat kind centraal: daar doe ik het voor. Want dat is toch het mooiste wat er is?